 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Чаканьне каштоўнейшае за чаканку
Старых мэдалёў, старажытных манэт.
Чакаць ганарару, навінаў, каханку,
Што ўночы наведае праз Інтэрнэт;
Чакаць, што знаёмыя вернуць пазыкі,
І клясьціся больш не даваць напавер;
Чакаць, што паўстане народ безьязыкі,
Калі пасьля дожджыку будзе чацьвер;
Чакаць, і пад томам "Сымона-музыкі"
У пыльнай шуфлядзе трымаць рэвальвэр.
Чакаць, калі здарыцца Раз Назаўсёды,
З надзеяю гледзячы за далягляд.
І вось дачакацца, калі не свабоды,
Дык першых у новай эпосе Каляд.
У міры ды згодзе, ізь сьмехам дый годзе,
На стол пачастункі паставіць свае
І ў першага-лепшага тысячагодзьдзя
Спытаць: "Трэцім будзеш?"
А раптам ня п'е?!
Усе атрымалі сьвяточныя грошы,
Засмажылі тлустую смачную гусь
І жджэм, што апоўначы самы харошы
З экрану прамовіць "Жыве Беларусь!"
А мы ап'янеем, губляючы розум.
Закружыцца голаў ад мрояў і кроз.
Міколка, што некалі быў Паравозам,
А сёньня ўвіхаецца, як Дзед Мароз,
Ізноў распачне навагоднія жарты,
Сьнягуркі апрануць свае кімано,
І сядзе дасьведчаны шулер за карты -
Гуляць са стагодзьдзямі ў "дваццаць адно"...
А стрэлка праходзіць апошні адцінак.
(Два тысячагодзьдзі - на ейным баку!)
Зязюля падкінула яйка ў гадзіньнік
І хутка ўсясьветнае грымне "ку-ку".
30.XII.2000.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
